Protokół nr 18/17 posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Powiatu Świeckiego z dnia 17 marca 2017 r.

 

Obecni na posiedzeniu członkowie Komisji – według załączonej listy obecności.

Obecni na posiedzeniu zaproszeni goście:

  1. Pan Grzegorz Chmielewski – Przewodniczący Rady Powiatu Świeckiego
  2. Pan Piotr Walczak – Radca Prawny Starostwa Powiatowego w Świeciu
  3. Pani Marta Suchomska – Podinspektor w Wydziale Organizacyjnym Starostwa Powiatowego w Świeciu

Otwarcia posiedzenia dokonał Przewodniczący Komisji Pan Grzegorz Tomaszewski, który powitał wszystkich członków Komisji oraz przedstawicieli Starostwa. Następnie stwierdził quorum pozwalające obradować i przedstawił proponowany program posiedzenia, który przyjęto jednogłośnie w brzmieniu jak niżej:

  1. Zbadanie wniosków Elżbiety i Stanisława Kujawa z 3 lutego 2017 r. i 23 lutego
    2017 r.
  2. Sprawy bieżące.

 

Pan Grzegorz Tomaszewski zakomunikował, iż 3 lutego 2017 r. i 23 lutego 2017 r. do Starostwa Powiatowego w Świeciu wpłynęły dwa kolejne pisma nadane przez Państwa Kujawa. Następnie wyjaśnił, że są one kontynuacją sprawy, którą Komisja Rewizyjna zajmowała się w grudniu, a następnie w styczniu. Na podstawie wniosków jakie wypracowała Komisja Rewizyjna, podczas Sesji Rady Powiatu Świeckiego mającej miejsce dnia 25.01.2017 r., podjęto uchwałę na mocy której skarga na Pana Starostę z 25 września 2016 r. została uznana za bezzasadną. Pan Grzegorz Tomaszewski dodał, że z treści pism nadesłanych w lutym 2017 r. wynika, iż Państwo Kujawa uważają, że Komisja Rewizyjna błędnie rozpatrzyła postępowanie skargowe. Po czym zaproponował, aby przyjrzeć się każdemu z dokumentów i komisyjnie zdecydować, czy jest on skargą, czy też wnioskiem. Dodał, że kiedy zostanie już ustalony charakter pism, należało będzie skupić się jedynie na tych fragmentach, które wnoszą do sprawy nowe informacje.

Pan Piotr Walczak stwierdził, że należy odnieść się do tego, iż pisma na których obecnie koncentruje się Komisja Rewizyjna, zostały zatytułowane przez Państwa Kujawa jako wnioski. Dodał, że nie wie, czy jest to działanie zamierzone, czy też przypadkowe. Zaznaczył jednak, że to organ do którego wpływają pisma, bada i ostatecznie rozstrzyga o ich charakterze, o czym stanowi art. 22 Kodeksu Postępowania Administracyjnego, który mówi wprost, iż o charakterze pisma decyduje jego treść, nie zaś forma zewnętrzna.

Pan Grzegorz Tomaszewski zauważył, że właśnie taki proces działania obrała Komisja Rewizyjna podczas jednego ze swoich pierwszych spotkań, które odbyło się w listopadzie. Wtedy też za sprawą głosowania decydowano, czy rozpatrywane pisma posiadają charakter skarg lub wniosków.

Pan Piotr Walczak wytłumaczył, że granica między skargą, a wnioskiem jest płynna i niezbyt precyzyjnie określona przez samego ustawodawcę. W komentarzach do Kodeksu Postępowania Administracyjnego czytamy, że „przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy, albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwienie sprawy”, natomiast „przedmiotem wniosku mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności, lepszego zaspakajania potrzeb ludność”. Dodał, że autorzy w komentarzach do Kodeksu Postępowania Administracyjnego podkreślają, iż wnioski są skierowane przede wszystkim w przyszłość, czyli mówią o tym, jak coś lepiej zorganizować, poprawić funkcjonowanie, lub praworządność. Jeżeli pismo odnosi się do spraw przeszłych, które miały już miejsce, a strona wyraża niezadowolenie ze sposobu w jaki zostały one załatwione, to sugeruje się, że są to skargi. Następnie Pan Radca dodał, że w jego ocenie przedmiotowe pisma należałoby uznać za skargi i rozpatrywać je w odpowiednim do tego trybie. Zaznaczył, że pisma odnoszą się do tego co miało miejsce w przeszłości. Bezpośrednio dotyczą rozpatrzenia przez Radę Powiatu Świeckiego poprzedniej skargi złożonej przez Państwa Kujawa (pełnomocników Państwa Gawrońskich), zaś historycznie dotyczą budowy domu oraz wydania pozwolenia na jego budowę, toteż powinny być kwalifikowane jako skargi, nie zaś jako wnioski (pomimo formalnego nazwania ich wnioskami).

Pani Beata Sternal-Wolańczyk stwierdziła, że uzasadnienie Pana Piotra Walczaka jest logiczne. Po czym zapytała o to, czy kwestia nomenklatury pisma rzutuje na sposób jego rozpatrywania.

Pan Piotr Walczak wyjaśnił, że jeśli na podstawie przepisu o rozpatrywaniu skarg Komisja uzna, że pismo nie wnosi nic nowego do sprawy, to może pozostawić je bez rozpatrzenia i w ten sposób podtrzymać swoje wcześniejsze stanowisko. Dodał, że w przypadku rozpatrywania wniosków, stosuje się do nich tylko niektóre przepisy o skargach.

Pan Grzegorz Tomaszewski podkreślił, że to od Komisji zależy jak zostaną uznane pisma. Nadmienił także, że z ich treści wynika, iż dotyczą one spraw przeszłych.

Pan Piotr Walczak dodał, że w jego ocenie pisma nazwane przez ich autorów wnioskami posiadają znamiona skarg, ponieważ nie zawierają postulatów dotyczących usprawnienia pracy Starostwa Powiatowego, Wydziału Architektury i Budownictwa, Wydziału Organizacyjnego, Biura Prawnego, Biura Rady, czy też pracy samej Rady. Pisma pochodzące z lutego 2017 r. traktują o niezadowoleniu ze sposobu w jaki została rozpatrzona poprzednia skarga. Natomiast fakt odniesienia do sytuacji historycznej w przedmiotowych pismach sugeruje, że są one skargami. Dodał, że gdyby Państwo Kujawa wysunęli postulat do wprowadzenia zmian w celu poprawy funkcjonowania danego wydziału, można by to uznać za wniosek. Natomiast w wyrazie niezadowolenia z rozpatrzenia poprzedniego pisma, widoczne są cechy skargi.

Pan Jan Stępień zauważył, że poprzednie pisma pomimo tego, że również zatytułowane zostały jako wnioski, były w późniejszym czasie określane przez Państwa Kujawa skargami. Mając na uwadze powyższe, Radny także proponuje uznać pisma za skargi i w takim aspekcie je rozpatrywać.

Pan Grzegorz Tomaszewski dodał, że każdy z członków Komisji zapoznał się z treścią obu pism i w pierwszej kolejności należy zdecydować, w jakim charakterze będą one rozpatrywane.

Pan Jan Stępień zaproponował, aby poddać to pod głosowanie.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odniosła się do fragmentu wniosku Państwa Kujawa, w którym to proszą oni o ponowne rozpatrzenie skargi. Dodała, że w takiej sytuacji będzie to skarga na rozpatrzenie skargi.

Pan Jan Stępień odparł, że nie będzie to skarga na rozpatrzenie skargi, lecz ciąg dalszy poprzednio rozpatrywanej skargi, z uwzględnieniem dodatkowo załączonych pism.

Pan Piotr Walczak wyjaśnił, że Państwo Kujawa ponownie wnoszą skargę na rozpatrzenie przez Starostę Świeckiego skargi na Wicestarostę.

Pan Wiesław Bagniewski zauważył, że gdyby był to wniosek o niewłaściwe rozpatrzenie skargi przez Komisję Rewizyjną, to nie zajmowaliby się nim członkowie tejże Komisji.

Pan Grzegorz Tomaszewski zaproponował przystąpienie do głosowania odnośnie interpretacji przedmiotowych pisma, jako skargi – kontynuację rozpatrywanej wcześniej skargi na Starostę.

Komisja Rewizyjna jednogłośnie podjęła uchwałę Nr 24/16 uznająca treść pism państwa E. i S. Kujawa z dnia 3 lutego 2017 r. oraz z 23 lutego 2017 r. jako skargę.

Pan Piotr Walczak zasugerował, aby pracę zaplanować systematycznie i zająć się dokumentami w kolejności ich otrzymywania.

Pan Grzegorz Tomaszewski odnosząc się do pisma z dnia 3.02.2017 r. zapytał członków Komisji, czy w ich ocenie wnosi ono do sprawy jakieś nowe treści lub informacje, którymi nie zajmowano się podczas poprzedniego rozpatrywania skargi.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odpowiedziała, że w rzeczonym piśmie Państwo Kujawa informują Radnych o pojawieniu się artykułu, w którym Pan Starosta i Pani Kierownik Wydziału Architektury i Budownictwa podają informacje rzekomo sprzeczne z tymi, których udzielili wcześniej w związku ze sprawą Państwa Gawrońskich. W artykule napisano, że projekt budynku jest niezgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednak niejednokrotnie już przyznawano rację temu, iż decyzja o pozwoleniu na budowę została wydana niezgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego.

Pan Jarosław Pająkowski dodał, że właśnie to było powodem uchylenia decyzji.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk kontynuując stwierdziła, że w jej opinii zacytowane w artykule wypowiedzi nie wnoszą żadnych nowych informacji do sprawy. Dodała, że zarówno Pan Starosta, Pani Schmidt, jak i Radni przyznali, że posesja znajduje się na terenie zalewowym oraz, że decyzja budowlana została wydana niewłaściwie.

Pan Grzegorz Tomaszewski zaznaczył, że w tej części Pan Starosta uznał skargę za zasadną.

Pan Piotr Walczak odczytał fragment artykułu, w którym Pani Redaktor przytoczyła wypowiedzi Pana Starosty oraz Pani Justyny Schmidt. Na podstawie tych dwóch rozbudowanych zdań Pani Kujawa utrzymuje, iż podczas poprzedniego rozpatrywania skargi Radni zostali wprowadzeni w błąd.

Pan Jarosław Pająkowski zauważył, że cytowanie artykułu prasowego merytorycznie niewiele wnosi do sprawy, ani o niczym nie przesądza. Dodał, że nie wiadomo nawet, czy rzeczony artykuł był autoryzowany.

Pan Wiesław Bagniewski zastanowił się, czy te dwa zdania mogły wprowadzić Radnych w błąd.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odpowiedziała, że według niej nie, ponieważ członkowie Komisji cały czas wiedzieli o wspomnianym w artykule wyniesieniu budynku na 2,5 metra. Zaznaczyła, że w wyniku nieuwzględnienia przepisowej wysokości doszło do zatwierdzenia niewłaściwej decyzji, w czym Starosta przyznał rację Państwu Kujawa.

Pan Piotr Walczak wyraził przypuszczenie, że skarżący mogą odnosić się do wypowiedzi Starosty w trakcie sesji, na której relacjonował on swoje stanowisko oraz do ewentualnego stwierdzenia o braku decyzji wyłączającej ten dom z użytkowania. Dodał, że z informacji jakie posiada wynika, iż Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Tucholi twierdzi, że nie powinno się użytkować tego domu ze względu na przedawaryjny stan grożący katastrofą budowlaną. Zaznaczył, że taka informacja została podana wyłącznie w formie zwykłego pisma. Natomiast decyzja administracyjna, która wyłączała ten dom z użytkowania i nakazywała wykonanie pewnych prac Państwu Gawrońskim, została przez nich zaskarżona, a następnie uchylona. Mając na uwadze powyższe, Pan Starosta mówiąc podczas sesji o tym, że decyzji nie ma, miał rację.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zauważyła, że na podstawie materiałów przedstawionych w trakcie rozpatrywania poprzedniej skargi, członkowie Komisji posiedli wiedzę wedle której Starosta przyznał rację temu, że decyzja budowlana została wydana błędnie. Zaznaczyła, że w swojej obecnej pracy Członkowie Komisji odnosić się będą do dokumentów nowych oraz do tych, które zostały przedstawione podczas poprzedniej analizy, nie zaś do słów, które ktoś przytoczył w artykule, ponieważ nie mają one wpływu na sprawę.

Pan Grzegorz Tomaszewski zauważył, że podczas pięciu spotkań, które miały miejsce w listopadzie, grudniu oraz styczniu aspekt usytuowania budynku, planu zagospodarowania przestrzennego, a także możliwości zamieszkania budynku Komisja rozpatrywała o wiele dogłębniej, niż zostało to ujęte w kilku akapitach artykułu zamieszczonego w Magazynie Express Bydgoski. Ponadto poproszono wtedy o wyjaśnienia i ustosunkowanie się do sprawy zarówno Panią Justynę Schmidt jak i Pana Starostę Franciszka Koszowskiego. Po czym zaznaczył, że osobiście nie czuje się wprowadzony w błąd, ponieważ na tyle, na ile było to możliwe, sprawa została zbadana.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk podsumowała, że Komisja Rewizyjna zapoznała się z treścią pisma z dnia 3.02.2017 r. oraz załącznika i oceniła, że nie został w nich przedstawiony żaden nowy, istotny dla rozpatrzenia sprawy dokument.

Pan Jan Stępień zaznaczył, że w ostatnich zdaniach skargi Państwo Kujawa wnieśli do Rady o zapoznanie się z niniejszym artykułem oraz treścią pisma, co Komisja Rewizyjna uczyniła. Następnie wyraził opinię, że artykuł ten nie wnosi nic nowego do sprawy, która była już wcześniej rozpatrywana i nie wynika z niego, aby ktoś wprowadził Komisję w błąd lub by miał taki zamiar.

Pan Piotr Walczak zaznaczył, że istotną wiadomością wynikającą z treści artykułu, która została wytłuszczona oraz wskazana jako jeden z jego głównych aspektów jest fakt, że Sąd Okręgowy w wyniku rozpatrzenia sprawy przyznał Państwu Gawrońskim odszkodowanie w wysokości 90 000 zł. Ponadto autorka tekstu przytoczyła w artykule fragment opinii biegłego z zakresu budownictwa Pana Adama Olejniczaka do sprawy karnej przeciwko deweloperowi i kierownikowi budowy, który potwierdza, że głównym problemem budynku jest jego wadliwe wykonanie. „Zaprojektowana więźba dachowa, w której przekroczono stany graniczne nośności, stworzyła bezpośrednie niebezpieczeństwo w postaci zawalenia budynku przy ul. Dębowej 1 w Świeciu. To zawalenie miałoby charakter samoistny, tj. wystąpiłoby bez zaistnienia dodatkowych czynników. Byłaby to katastrofa budowlana kategorii I, niewynikająca ze zdarzenia losowego. Projektant (…) powinien wykonać pełne obliczenia więźby dachowej, czego nie zrobił. Gdyby dołączył te obliczenia konstrukcji dachu do projektu zamiennego, w którym przekroczone są graniczne nośności, to nie uzyskałby pozwolenia na budowę”. Podsumowując opinia biegłego wnosi do sprawy nowe informacje, jednak nie są one korzystne dla składających skargę i należy się zastanowić nad tym, czy ma to znaczenie dla ogólnego rozpatrzenia skargi na Pana Starostę.

Pan Grzegorz Tomaszewski dodał, że Państwo Kujawa w końcowej części pierwszej z rozpatrywanych skarg wnieśli o „zapoznanie się z artykułem oraz treścią tego pisma”. Poprosili także o „przeanalizowanie zasadności podjętej Uchwały 25 stycznia w takiej formie i w takiej treści”. Zastanowił się czy Komisja powinna przeanalizować raz jeszcze to, co zostało już zatwierdzone przez Radę.

Pan Jarosław Pająkowski stwierdził, że Członkowie Komisji zapoznali się z artykułem oraz treścią pisma i przeanalizowali zasadność przyjętego rozstrzygnięcia, w związku z czym podtrzymuje on swoje stanowisko w sprawie.

Pan Jan Stępień zgodził się ze zdaniem Pana Pająkowskiego odnośnie zasadności stanowiska, które Komisja przedstawiła Radzie.

Pan Grzegorz Tomaszewski podsumował, że omawiany dokument oraz artykuł nie wnoszą nowych, istotnych dla sprawy treści, a Komisja Rewizyjna podtrzymuje swoje stanowisko, które przedłożyła Radzie Powiatu Świeckiego. Pytając, czy Członkowie Komisji zgadzają się z tym stanowiskiem zaproponował przyjęcie go w formie głosowania.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk skomentowała, że cały artykuł traktuje o tym jak wiele wad i błędów wykonawczych posiada omawiany budynek, a jego ewentualne zawalenie się nie miało by nic wspólnego z powodzią, a ze wspomnianymi wadami budowlanymi.

Pan Grzegorz Tomaszewski zapytał o ewentualne uwagi w aspekcie skargi. Podsumował, iż Komisja niczego nowego się z niej nie dowiedziała i nie zawiera ona żadnych nowych faktów, zatem można uznać, że to pismo z dnia 3.02.2017 r. nie wnosi nic nowego do sprawy. O wszystkim, co zostało napisane Członkowie Komisji dyskutowali rozpatrując poprzednio tę sprawę, dlatego skargę można pozostawić bez rozpatrzenia.

Komisja jednomyślnie uznała, że skarga Państwa Kujawa z dnia 3.02.2017 r. nie wnosi nic nowego do sprawy i należy pozostawić ją bez rozpatrzenia (Uchwała Nr 24/17.

Następnie ogłoszono przerwę.

Po wznowieniu obrad:

Pan Grzegorz Tomaszewski ponownie powitał obecnych na posiedzeniu, w tym nowoprzybyłego Przewodniczącego Rady Powiatu Świeckiego, Pana Grzegorza Chmielewskiego, po czym przystąpił do analizy pisma z 23.02.2017 r., które we wcześniejszej części spotkania uznano jako skargę. Dodał, że Radni zapoznali się z tym obszernym, 8 stronicowym dokumentem wraz z załącznikami, które zdaniem Państwa Kujawa stanowią nowe okoliczności i dowody w sprawie. Stwierdził, iż zadaniem Komisji będzie zajęcie się rzeczonymi załącznikami i ocena, czy rzeczywiście wnoszą one coś nowego do sprawy.

Pan Piotr Walczak zapytał czy Radni otrzymali również dokument zatytułowany „Notatka służbowa”, wraz z dołączonym upoważnieniem dla Pani Wicestarosty do załatwiania spraw i podpisywania decyzji, na co uzyskał odpowiedź twierdzącą.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk powołując się na rozmowę z Panią Kujawa stwierdziła, że intencją złożenia kolejnego pisma było to, że w jednej z udzielonych jej odpowiedzi padło sformułowanie, iż Pani Wicestarosta nie była władna odpowiadać za podejmowane decyzje. W celu rozwiania wątpliwości poprosiła Pana Radcę o odczytanie treści udzielonej odpowiedzi na skargę.

Pan Wiesław Bagniewski przypomniał, iż sens rzeczonej odpowiedzi był taki, że osobą odpowiedzialną za projekt pozostaje projektant.

Pan Jan Stępień dodał, że Państwo Kujawa sądzą, iż Pani Barbara Studzińska nie miała prawa podpisywać wadliwego projektu. Nadmienił, że w ich opinii Pani Wicestarosta powinna była wykryć błędy, czyli być ekspertem w dziedzinie projektowania oraz budownictwa. W tym kontekście Pani Kujawa stwierdziła, że Wicestarosta nie powinna była tego podpisywać. Natomiast Członkowie Komisji są świadomi, iż Pani Wicestarosta miała prawo do popisania rzeczonego dokumentu, ponieważ posiadała stosowne upoważnienie od Starosty.

Pan Grzegorz Tomaszewski nadmienił, że nie ma co do tego wątpliwości, ponieważ każdy, kto w czyimś imieniu podpisuje dokumenty, musi posiadać stosowne upoważnienie.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odczytała fragment odpowiedzi Komisji Rewizyjnej z dnia 16.01.2017 r., który potwierdził, iż Radni byli w posiadaniu upoważnienia Pani Wicestarosty do podpisywania.

Pan Piotr Walczak stwierdził, że w jego opinii zarzut wyartykułowany przez Państwa Kujawa wynika z braku rozróżnienia dwóch kwestii: zakresu obowiązków oraz uprawnień do popisywania decyzji. Zgodnie z przepisami Kodeksu Postępowania Administracyjnego upoważnienie jest upoważnieniem do załatwiania spraw, w tym do podpisywania decyzji administracyjnych. W przypadku omawianej kwestii Pani Wicestarosta podpisywała decyzję administracyjną w imieniu Starosty, ale nie oznacza to, że w zakresie jej obowiązków służbowych jest prowadzenie spraw administracyjnych z zakresu budownictwa, czyli przygotowywanie pozwoleń na budowę i analizowanie składanych projektów budowlanych. Regulamin Organizacyjny precyzuje, który z wydziałów Starostwa się tym zajmuje. Następnie w ramach wydziału poszczególni pracownicy mają określone zakresy obowiązków i to oni mają powinność i kompetencje, by przygotowywać projekty decyzji oraz by załatwiać sprawy technicznie. Upoważnienie obejmuje prawo do podpisywania decyzji, jako organ władczy, który ma prawo do władczego rozstrzygnięcia, zaś kwestia zakresu obowiązków jest zupełnie czym innym. Udzielona odpowiedź mówiła o tym, że Pani Wicestarosta tylko podpisywała rzeczoną decyzję a nie, że osobiście przygotowywała projekt tego rozstrzygnięcia.

Pan Grzegorz Tomaszewski zauważył, że nawet gdyby wówczas nie było wakatu na stanowisku kierownika Wydziału Architektury i Budownictwa i kierownik sam podpisałby tę decyzję, to nie musiałby on analizować całej sprawy i związanej z nią dokumentacji, bo na pewno przygotowałby to podległy pracownik. Dodał, że kierownik nie musiałby posiadać upoważnienia do podpisywania decyzji.

Pan Piotr Walczak odparł, że prawdopodobnie w zakresie obowiązków kierownika znajduje się prowadzenie spraw z zakresu budownictwa.

Pan Jan Stępień nadmienił, że cała sprawa związana z wadliwym wykonaniem obiektu zależna jest od projektanta, który dokonał wszystkich obliczeń. Jak rozumie, osoba ta posiada stosowne uprawnienia. Po czym zastanowił się nad tym, czy kierownik Wydziału Architektury i Budownictwa posiada takie kompetencje, aby analizować i podważać obliczenia wykonane przez projektanta.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk stwierdziła, że wszyscy przyznali rację, iż w tej decyzji była wada, co nie oznacza, że było to jedynym powodem przez który inwestorzy znajdują się w takiej sytuacji. Natomiast obecnie Komisja rozpatruje, czy w tym wniosku wpłynęły nowe dokumenty, których wcześniej nie rozpatrywano.

Pan Grzegorz Tomaszewski przystąpił do analizy dokumentów, które w skardze z 23.02.2017 r. Państwo Kujawa wskazali jako „Nowe okoliczności i dowody w sprawie”. Pierwszym z nich jest pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Tucholi, z 18.10.2016 r., w którym – jak twierdzą skarżący –„Powiatowy Inspektor potwierdza nie użytkowanie budynku ze względu na zagrożenie”. Zaznaczył, że Komisja Rewizyjna miała już możliwość zapoznania się z tym dokumentem.

Pan Piotr Walczak zwrócił uwagę Radnych na treść drugiego akapitu pisma z 18.10.2016 r. w którym Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego pisze, że nie dokonano prawidłowego zgłoszenia zakończenia budowy. Radca Prawny wyjaśnił, że zakończenie budowy może zostać zgłoszone bez dodatkowych rysunków zamiennych, jeżeli budynek został wykonany zgodnie z projektem budowlanym. Z uwagi na fakt, iż stwierdzono liczne odstępstwa od projektu budowlanego, których Państwo Gawrońscy nie wykazali w złożonym zgłoszeniu dotyczącym zakończenia budowy, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Tucholi stwierdził, że przedmiotowe zgłoszenie nie wywiera skutków prawnych (jest prawnie nieskuteczne). Zaznaczył, że zgłoszenie zakończenia budowy, o ile nie zostanie oprotestowane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego powoduje prawo do użytkowania. Państwo Gawrońscy złożyli zawiadomienie o zakończeniu budowy, jednak podali w nim, że budynek wykonany został zgodnie z projektem, co nie jest prawdą.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk dodała, iż informacje na temat odstępstw od projektu pojawiły się dopiero na skutek badań wykonanych przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego z Tucholi.

Pan Piotr Walczak przyznał, że miały miejsce liczne odstępstwa od projektu budowlanego. Ponadto Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego twierdzi, że zgłoszenie zakończenia budowy nie wywarło skutków prawnych, czyli nie stworzyło prawa do przystąpienia do użytkowania budynku. Następnie odczytał dalszą część rzeczonego pisma. Przypomniał, że jak już wcześniej powiedział, nie istnieje decyzja administracyjna zakazująca użytkowania budynku, natomiast jest pisemne stanowisko Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego stwierdzające że, nie należy go użytkować.

Pan Grzegorz Tomaszewski zauważył, że podczas bodajże grudniowego posiedzenia Komisji, Członkowie Komisji mieli okazję zapoznania się z pismem prezentującym stanowisko Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, toteż ponowne rozpatrzenie dokumentu nie zmieni ich stanowiska w tej sprawie.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk wysnuła przypuszczenie, że Państwo Kujawa ponownie przedstawili ten dokument, aby zwrócić uwagę Komisji na brak możliwości użytkowania wynikający z 2 aspektów: zły, przedawaryjny stan techniczny budynku, ale też przeprowadzenia budowy w sposób „istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę i w przepisach”. Dodała, że w jej opinii Rada przyznała już zasadność co do zarzutów znajdujących się w pierwszej części skargi. Reasumując oceniła, iż ten dokument również nic nowego do sprawy nie wnosi.

Pan Grzegorz Tomaszewski zapytał Członków Komisji o opinie, czy należy z osobna głosować nad każdym z przedstawionych dokumentów.

Pan Jarosław Pająkowski zaproponował, aby rozpatrywać dokumenty po kolei, a w momencie, gdy któryś z nich wnosiłby nowe okoliczności, wówczas w głosowaniu uznać go jako istotny. Dodał, że niniejsze pismo z dnia 18.10.2016 r. było już bardzo szczegółowo analizowane.

Pan Grzegorz Tomaszewski przechodząc do kolejnego z przywołanych dokumentów – Pisma Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Bydgoszczy z dnia 6.02.2017 r. skomentował, iż z oczywistych względów Komisja nie miała możliwości wcześniejszego zapoznania się z tym dokumentem.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk dodała, iż skarżący stwierdzają, że pismo „wskazuje, że nie przedłożono wyżej wymienionych pism. Dotyczy pism z Prokuratury do Starosty:
a) Postanowienie z 30 stycznia 2015 r.
b) Pismo z 2 lutego 2015 r.”.
Następnie, analizując wyżej wymieniony dokument Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego stwierdziła, że jest on odpowiedzią na wniosek Państwa Kujawa złożony 20.01.2017 r. Ponadto Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego informuje, iż: „dokonał rozdziału ww. pisma na dwa oddzielne tryby jego rozpatrywania:
1. o udzielenie pełnej, merytorycznej odpowiedzi w sprawie,
2. o przesłania spisu dokumentów, które były podstawą sporządzenia protokołu pokontrolnego 11 maja 2005 r.”.

Pan Grzegorz Tomaszewski zauważył, że wymieniona data jest błędna (powinno być 2015), ponieważ protokół pochodzi z 2015 r.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk dodała, że w roku 2005 omawiany dom jeszcze nie istniał.

Pan Grzegorz Tomaszewski podsumował, że na wniosek Państwa Kujawa Kujawsko-Pomorski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego udzielił odpowiedzi w dwóch częściach. Pierwsza część odpowiedzi wpłynęła bardzo szybko i obejmowała ona zestawienie załączników, które zostały przedstawione podczas kontroli, natomiast udzielenie pełnej, merytorycznej odpowiedzi nastąpiło nieco później.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zwróciła uwagę na to, że pierwszym z załączników do kontroli był wniosek z dnia 10.03.2008 r. Po czym zapytała o to, kiedy miała miejsce rzeczona kontrola.

Pan Wiesław Bagniewski wyjaśnił, że jest to wniosek o pozwolenie na budowę, i dlatego widniejąca na nim data pochodzi sprzed wybudowania domu.

Pan Grzegorz Tomaszewski dodał, że Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego przeprowadzał kontrolę w okresie od kwietnia do maja 2015 r., i wykazane dokumenty zostały przedłożone do tej kontroli.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odczytała rejestr tych dokumentów.

Pan Grzegorz Tomaszewski dodał, że zarzut jest taki, iż Starosta nie przedłożył kontrolującym wszystkich dokumentów.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zwróciła uwagę na to, że Państwo Kujawa podkreślają znaczenie załącznika nr 5 w wymienionym przez Wojewódzki Inspektorat Nadzoru Budowlanego zestawieniu. Odnosząc się do przedmiotowego zestawienia zapytała, czy któryś z dokumentów jest Komisji nieznany.

Pan Piotr Walczak zasugerował, aby Członkowie Komisji skupili uwagę na 7 stronie skargi i odczytał fragment tego pisma, oznaczony cyfrą 2. Podsumowując, Państwo Kujawa zarzucają, że podczas kontroli prowadzonej przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Starosta nie okazał dwóch pism, które otrzymał z prokuratury, to jest postanowienia z 30.01.2015 r. oraz pisma z 2.02.2015 r . Ocenił, że Państwo Kujawa uznają je jako istotne, ponieważ Prokurator napisał w nich, iż przesyła dokumenty celem wznowienia postępowania administracyjnego, natomiast Zespół Kontrolny Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego orzekł, iż nie widzi podstaw do wznawiania rzeczonego postępowania. Państwo Kujawa chcą wskazać, że zaniedbaniem ze strony Starostwa było niewznowienie postępowania administracyjnego i tym samym wytrącić argument, którym jest opinia Zespołu Kontrolnego o braku podstaw do wznowienia postępowania. Uważają także, że powodem przez który Zespół Kontrolny sformułował taką ocenę było to, iż nie miał możliwości zapoznania się z wyżej wymienionymi pismami z Prokuratury.

Pan Grzegorz Chmielewski w jego opinii skarżący twierdzą, że skoro nie przedstawiono rzeczonych pisma Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego, to wydał on złą decyzję, natomiast należy wziąć pod uwagę, czy kontrolujący żądali okazania takiego dokumentu.

Pan Piotr Walczak doprecyzował, że w wyniku kontroli Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, iż nie widzi podstaw do wznowienia postępowania, natomiast Państwo Kujawa uważają, że postępowanie powinno zostać przez nas wznowione.

Następnie Członkowie Komisji zapoznali się z pismami Prokuratury z 30.01.2015 r. oraz z 2.02.2015 r. po czym ogłoszono przerwę.

Po wznowieniu obrad:

Pan Piotr Walczak odnosząc się do omawianych pism wyjaśnił, że ponieważ Prokuratura Rejonowa w Świeciu prowadziła postępowanie w sprawie podrobienia podpisów Państwa Małgorzaty i Tomasza Gawrońskich złożonych pod wnioskiem o pozwolenie na budowę, a także na oświadczeniu o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, zażądała przedłożenia oryginałów dokumentów z akt postępowania administracyjnego z Wydziału Architektury i Budownictwa Starostwa Powiatowego w Świeciu. Kierownik tego wydziału, Pani Justyna Schmidt kilkukrotnie kontaktowała się z Prokuratorem pytając o postępy w sprawie oraz o to, czy dokumenty zostaną zwrócone. W jednym z pism stwierdziła ona, że prosi o zwrot tych dokumentów, gdyż są potrzebne do rozważenia wznowienia postępowania administracyjnego. W odpowiedzi na zawierające wyżej wymienioną sugestię pismo z dnia 26.01.2015 r., Prokurator 2.02.2015 r. napisał, iż „przesyła postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych wraz z wymienionymi w nim dokumentami oraz prawomocną decyzję o umorzeniu prowadzonego za sygn.1 Ds. 948/13 postępowania o czyn z art. 270 § 1 kk., w celu przeprowadzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dot. nieruchomości w Świeciu przy ul. Dębowej 1”.

Pan Piotr Walczak dodał, że samo postanowienie o umorzeniu dochodzenia w sprawie podrobienia podpisów nie rozstrzygało o tym, co należy zrobić ze zgromadzonymi w sprawie dowodami rzeczowymi, wśród których były między innymi dokumenty, jakich Prokurator zażądał od Starosty Świeckiego. W związku z tym Prokurator wydał stosowny dokument w przedmiocie dowodów rzeczowych, w którym postanowił „(…) przedmioty w postaci: – wniosku o pozwolenie na budowę z dn. 10.03.2008 r. oraz oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane z dn. 10.03.2008 r. – ujętych w postanowieniu z dnia 07.01.2014 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych pod pozycją 1 i 2 oraz przechowywanych w papierowej kopercie (k.26) w aktach sprawy 1 Ds. 948/13 zwrócić Starostwu Powiatowemu w Świeciu Wydziałowi Architektury i Budownictwa – jako instytucji, od której zabezpieczono w/w dokumenty”. W uzasadnieniu Prokurator również dodaje, że mogą one być wykorzystane w celu wznowienia postępowania.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk podsumowała korespondencję prowadzoną z Prokuraturą Rejonową w Świeciu, po czym postawiła pytanie, co nowego te informacje miałyby wnieść do sprawy.

Pan Piotr Walczak zaznaczył, że to Państwo Kujawa uważają, iż wnoszą one coś nowego i przypuszcza, że jest to podnoszone w kontekście wyników kontroli Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego. W protokole pokontrolnym Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził brak podstaw do wznowienia postępowania, co według Państwa Kujawa nie miałoby miejsca gdyby kontrolującym okazano dokumenty, które Prokurator wysłał do Starosty. Na pytanie Pana Grzegorza Chmielewskiego, kiedy miała miejsce kontrola odpowiedział, że w kwietniu i maju 2015 r.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk przyznała, że wówczas wyżej wymienione pisma z Prokuratury były w posiadaniu urzędu. Dodała, że kontrolującym został przedłożony inny dokument – postanowienie Prokuratury Rejonowej w Świeciu z dnia 28.03.2014 r. sygn. akt 948/13 (ujęty w wykazie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego jako załącznik nr 5). Jednocześnie zaznaczyła, że podczas kontroli nie przedkłada się wszystkich dokumentów, które są w posiadaniu urzędu tylko to, czego zażąda Zespół Kontrolny. Następnie postawiła pytanie, czy drugie z pism Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego dotyczące sprawozdania z przeprowadzenia kontroli zawiera jakieś nowe, istotne dla sprawy informacje i odczytała fragmenty tego pisma.

Pan Piotr Walczak odnosząc się do przywołanego „postępowania prowadzonego w miesiącu maju 2015 r. przez Prokuraturę Rejonową w Świeciu w sprawie niedopełnienia obowiązków przez funkcjonariuszy publicznych Starostwa Powiatowego w sprawie domu mieszkalnego przy ulicy Dębowej 1 w Świeciu” odparł, iż nie wiadomo, co było przedmiotem wspomnianego postępowania.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk dodała, że Komisja nie posiada żadnego dokumentu pochodzącego z prokuratury datowanego na maj 2015 r.

Pan Piotr Walczak nawiązując do wcześniej przywołanego postanowienia z 28.03.2014 r. o sygnaturze numer 948/13, które było przedłożone w trakcie kontroli stwierdził, że nie ma przy sobie tego dokument natomiast przypuszcza, że może to być postanowienie o umorzeniu dochodzenia.
Odnośnie pisma przewodniego i postanowienia w przedmiocie dowodów nadesłanego przez Prokuraturę wyjaśnił, że prokurator może być uczestnikiem każdego postępowania administracyjnego oraz brać w nim udział na szczególnych warunkach, o czym stanowią przepisy artykułu od 182 do 189 Kodeksu Postępowania Administracyjnego. Zaznaczył, że jego zdaniem w tych 2 pismach Prokurator nie skorzystał z uprawnień jakie przyznają mu powyższe przepisy. Poinformował, że ze względu na stadium postępowania administracyjnego prokurator posiada dwojakie uprawnienie związane z udziałem w postępowaniu. Jeśli postępowanie administracyjne jeszcze się nie toczy, to prokurator ma prawo zwrócenia się o wszczęcie takiego postępowania, o czym mówi artykuł 182 Kodeksu Postępowania Administracyjnego: „Prokuratorowi służy prawo zwrócenia się do właściwego organu administracji publicznej o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem”. Zaznaczył, że w sprawie Państwa Kujawa postępowanie administracyjne miało miejsce i zakończyło się ostateczną decyzją o wydaniu pozwolenia na budowę. W takim przypadku prokurator posiada uprawnienie określone w artykule 184 Kodeksu Postępowania Administracyjnego, który mówi, iż: „§ 1. Prokuratorowi służy prawo wniesienia sprzeciwu od decyzji ostatecznej, jeżeli przepisy kodeksu lub przepisy szczególne przewidują wznowienie postępowania, stwierdzenie nieważności decyzji albo jej uchylenie lub zmianę. § 2. Prokurator wnosi sprzeciw do organu właściwego do wznowienia postępowania, stwierdzenia nieważności decyzji albo jej uchylenia lub zmiany. § 3. Sprzeciw od decyzji wydanej przez ministra wnosi Prokurator Generalny.”
Podkreślił, że gdyby Prokurator chciał żądać od Starosty Świeckiego wznowienia postępowania administracyjnego, to w takim przypadku powinien złożyć sprzeciw do ostatecznej decyzji administracyjnej, z żądaniem wznowienia postępowania. W żadnym z przedmiotowych pism prokurator takowego sprzeciwu nie wniósł, więc nie było obowiązku, aby Starosta wznawiał postępowanie administracyjne. Prokurator po prostu odniósł się do wcześniejszego pisma Pani Schmidt, w którym pytała ona, co dzieje się z dowodami w tym postępowaniu.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk analizując dalszy ciąg odpowiedzi Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego zapytała, o wszczęcie jakiego postępowania z dnia 11.02.2015 r. chodzi dodając, że w opinii skarżących ono również było prowadzone niewłaściwie.

Pan Piotr Walczak zwrócił uwagę, iż wyjaśnia to kolejny z załączonych dokumentów. Przypomniał, że analizę rozpoczęto od pism, w których prokuratura sugerowała wznowienie postępowania. Dodał, że oprócz wznowienia postępowania rozważano również wszczęcie postępowania o uchylenie decyzji o pozwoleniu na budowę, w wyniku stwierdzonych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego. Przepisy prawa budowlanego przewidują, że jeżeli organ nadzoru budowlanego stwierdzi odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego – co stwierdził Inspektor Nadzoru Budowlanego w Tucholi 10.10.2014 r. – organ administracji architektoniczno-budowlanej (na przykład Starosta), ma obowiązek uchylić wydane pozwolenie na budowę, gdyż dalszą legalizację tej budowy przejmują organy nadzoru budowlanego. Zobowiązują one najczęściej do stworzenia tak zwanego projektu zamiennego (który uwzględnia poczynione odstępstwa), następnie sprawdzają zgodność z planem zagospodarowania i przepisami budowlanymi, jeśli chodzi o warunki techniczne mogą wówczas zatwierdzić projekt zamienny, zezwolić na kontynuowanie robót lub użytkowanie obiektu. Starosta miał dwie możliwości:
1. wznowić postępowanie administracyjne w wyniku stwierdzenia podrobienie podpisów Pani Małgorzaty Kujawa i Pana Tomasza Gawrońskiego.
2. w wyniku stwierdzonego odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego, uchylić decyzję własną.
Pani Kierownik i Starosta zdecydowali, iż prostsze będzie postępowanie o uchylenie decyzji własnej, gdyż dalsze prowadzenie postępowania powinno przejść do organów nadzoru budowlanego. Efektem wszczęcia postępowanie jest zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie uchylenia decyzji własnej.
Dodał, że w wyniku wznowienia postępowania można odmówić uchylenia poprzedniej decyzji, wydać nowa decyzję lub umorzyć postępowanie. Zaznaczył także, iż prawnych problemów z postępowaniem dotyczącym wznowienia było dużo więcej, niż z postępowaniem dotyczącym uchylenia decyzji własnej, toteż wybrano postępowanie w sprawie uchylenia decyzji własnej, czyli postąpiono inaczej, niż sugerował prokurator i jak wcześniej zakładała w piśmie do Prokuratury Pani Kierownik. Zadeklarował, iż może zreferować Komisji, co dalej stało się z tą decyzją.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zauważyła, że Państwo Kujawa zarzucili Staroście działanie niezgodne z prawem, wskazując na artykuł 132 Kodeksu Postępowania Administracyjnego.

Pan Piotr Walczak stwierdził, że w tym zakresie Państwo Kujawa całkowicie się mylą, gdyż artykuł 132 dotyczy tak zwanego trybu odwoławczego. Wzmiankowany artykuł brzmi: „Jeżeli odwołanie wniosły wszystkie strony, a organ administracji publicznej, który wydał decyzję, uzna, że to odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję”. Podkreślił, że artykuł 132 ma zastosowanie wyłącznie w trybie odwoławczym do decyzji, które nie są decyzjami ostatecznymi, zaś niniejsza decyzja o pozwoleniu na budowę była decyzją ostateczną (została wydana w 2008 r.). Jeżeli strony składają odwołanie od decyzji w ustawowym terminie 14 dni od jej wydania, to organ który wydał decyzję, zanim prześle ją do organu wyższego stopnia, może uznać, iż popełnił błąd i w warunkach przewidzianych w artykule 132, uchylić własną decyzję. Jeżeli odwołanie wniosły wszystkie strony, a organ administracji publicznej, który wydał decyzję uznał, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie w całości, to w terminie 7 dni od wniesienia odwołania może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję. Mając na uwadze powyższe, postulat Państwa Kujawa związany z artykułem 132 nie ma w tym przypadku zastosowania, ponieważ decyzja w sprawie pozwolenia na budowę była decyzją ostateczną. Pytany, na jakiej podstawie Starosta 11.02.2015 r. wszczął postępowanie w sprawie uchylenia decyzji własnej odpowiedział, że na podstawie przepisów prawa budowlanego.

Pan Grzegorz Tomaszewski poprosił o informację dotyczącą tego, co działo się po wszczęciu postępowania w sprawie decyzji własnej dodając, iż ostatecznie Starosta rzeczonej decyzji nie uchylił.

Pan Piotr Walczak potwierdził, że decyzja nie została uchylona i wyjaśnił, że po wszczęciu postępowania pełnomocnicy Państwa Gawrońskich zwrócili się do władz Starostwa z prośbą o zawieszenie postępowania, a Starosta przychylił się do tej prośby. Kiedy postępowanie było zawieszone, nastąpiło doniesienie do Wojewody Kujawsko-Pomorskiego, skutkiem czego wszczął on postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji, co zakończy się stwierdzeniem jej nieważności. Wobec czego bezprzedmiotowym było uchylanie decyzji własnej, ponieważ Wojewoda stwierdził jej nieważność, toteż postępowanie zostało umorzone.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zapytała o dokument regulujący zawieszenie wszczętej procedury. Po uzyskaniu odpowiedzi, że jest to Kodeks Postepowania Administracyjnego zapytała, czy jeśli chodzi o procedury, to w Starostwie dokumentem potwierdzającym, że postępowania zostało zawieszone jest postanowienie, na co uzyskała potwierdzenie.

Pan Grzegorz Chmielewski zapytał, czy Starostwo jest w posiadaniu dokumentu, w którym Państwo Kujawa zwracają się o zawieszenie postępowania, co Radca Prawny potwierdził.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk poprosiła o przedstawienie do wglądu Członkom Komisji Rewizyjnej tych dokumentów, to jest decyzji oraz wniosku na podstawie którego postępowanie zostało zawieszone.

Pan Grzegorz Tomaszewski zauważył, że wykaz pism dołączonych przez Państwa Kujawa do wniosku z 11.02.2015 r. nie daje pełnego obrazu sytuacji.

Pan Grzegorz Chmielewski dodał, że są to wybrane pisma, które mają być poparciem dla stanowiska wnioskodawców.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk kontynuowała analizę „nowych okoliczności i dowodów w sprawie”, odnosząc się do pism Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Cytując poszczególne zarzuty oznaczone jako punkt 3 przypomniała dotychczasowe ustalenia. Stwierdziła, iż Starosta uznał wadliwość decyzji, natomiast kwestie takie jak teren zalewowy i odrolnienie były już przedmiotem dyskusji Komisji.

Pan Piotr Walczak zaznaczył, że są to zarzuty związane z wadliwością decyzji. Dodał, że w myśl przepisów prawa budowlanego do wniosku o pozwolenie na budowę powinny zostać dołączone określone dokumenty, między innymi decyzja o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej. W tym przypadku zarówno wniosek o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej jaki i wniosek o pozwolenie na budowę, podpisane przez Pana Tomasza Gawrońskiego i Panią Małgorzatę Kujawa, złożone zostały w Starostwie w tym samym dniu, czyli 4.04.2008 r. Formalnie najpierw winien zostać złożony wniosek o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej, a po jego rozpatrzeniu wydana decyzja, lub inny dokument kończący sprawę, dodatkowo powinien on zostać dołączony do wniosku o pozwolenie na budowę, który z takim załącznikiem można złożyć w Starostwie Powiatowym. Postąpiono inaczej i zarzut Państwa Kujawa jest taki, że w aktach sprawy o pozwolenie na budowę zabrakło pisma Starosty o tym, że grunty nie wymagają decyzji o wyłączeniu z produkcji rolnej.

Pan Wiesław Bagniewski zauważył, że mieści się to w pierwszym członie skargi dodając, że wadliwość decyzji została uznana już wcześniej.

Pan Piotr Walczak zgodził się z opinią przedmówcy. Przyznał, że jak Radny słusznie zauważył, skarga składa się z dwóch członów: wadliwości decyzji i braku sprawowania nadzoru przez Panią Wicestarostę, z których pierwszy został już uznany za zasadny.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zapytała o to, jakie zmiany zostały wdrożone w Starostwie po kontroli Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego.

Pan Piotr Walczak odparł, że zmiany zaszły już wcześniej, bo po objęciu przez Panią Justynę Schmidt funkcji Kierownika Wydziału Architektury i Budownictwa. Właśnie z jej inicjatywy wprowadzono procedury kontroli wniosków o pozwolenie na budowę.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk zwróciła uwagę na to, że zespół kontrolny, który pracował w Starostwie Powiatowym w Świeciu skupił się wyłącznie na tej sprawie. Kontrola nie dotyczyła całokształtu działania Urzędu, ale tylko danej sprawy prowadzonej w tym urzędzie i faktycznie ocena była negatywna, bo jak wiemy tę decyzję wydano nieprawidłowo, co zostało już przyznane. Dodała, że ma wątpliwości, czy to pismo wnosi coś nowego do sprawy.

Pan Piotr Walczak wyjaśnił, że kontrole, jakie prowadzi Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego mogą odbywać się w trybie zwykłym lub uproszczonym. Kontrola w trybie zwykłym jest przeprowadzana kompleksowo, zaś ta odbywała się w trybie uproszczonym, czyli dotyczyła konkretnej sprawy: pozwolenia na budowę dla Państwa Małgorzaty Kujawa i Tomasza Gawrońskiego.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk nawiązując do zarzutu nie odniesienia się przez Starostę do wyników kontroli Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego stwierdziła, że Starosta uznał te zarzuty za słuszne, nie negował wyników kontroli i dlatego się od nich nie odwołał.
W toku dalszej analizy zwróciła uwagę na kwestię oznaczoną jako punkt 5 dotyczącą skargi z 22.03.2016 r.

Pan Piotr Walczak wyjaśnił, iż osobiście przygotowywał dla Pana Przewodniczącego projekt odpowiedzi dla Wojewody. Podczas pracy na tym pismem uzyskał informację, że postępowanie o stwierdzeniu nieważności decyzji Starosty Świeckiego jeszcze się toczy. Ponieważ pismo to zostało podpisane przez Pana Przewodniczącego kilka dni później, jego treść odbiegała od tego, co zdarzyło się w rzeczywistości, gdyż w międzyczasie Pani Schmidt popisała decyzję o umorzeniu postępowania, którą wysłała do stron. Zaznaczył, że taka informacja wówczas do niego nie dotarła, a na etapie przygotowywania projektu pisma, decyzji jeszcze nie było. Wyjaśniając przyczynę przedstawionych rozbieżności ocenił, iż nie ma to żadnego wpływu na rozstrzygnięcie Wojewody.

Pan Grzegorz Chmielewski zasygnalizował, że głównym zarzutem pisma Państwa Kujawa do Wojewody było to, że skargi nie rozpatruje Rada tylko, że przekazała ona zadanie Staroście. Tej kwestii dotyczyły także wyjaśnienia, które wysłał do Wojewody.

Pan Piotr Walczak uzupełnił wypowiedź poprzednika przypominając, że po podjęciu przez Radę Powiatu pierwszej uchwały z marca 2016 r. przekazującej sprawę skargi na Wicestarostę do załatwienia Staroście, Państwo Kujawa wystąpili do Wojewody o zbadanie zgodności sprawy uchwały Rady Powiatu. Starosta wstrzymał się z badaniem skargi oraz udzieleniem na nią odpowiedzi do czasu, aż Wojewoda stwierdzi, czy przekazanie mu tej skargi było prawidłowe, czy też nie. Wojewoda nie znalazł podstaw do uchylenia wyżej wymienionej uchwały.

Pan Grzegorz Chmielewski dodał, że w wyniku przeprowadzonych czynności, po uzyskaniu obszernych wyjaśnień Rady Powiatu Świeckiego Wojewoda stwierdził, że uchwała ta była zgodna z prawem.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk potwierdziła, że również w jej opinii niespójność dat nie wpływa na ocenę rozpatrzenia skargi przez Pana Starostę.

Pan Piotr Walczak podzielając opinię przedmówczyni stwierdził, że było to postępowanie uboczne incydentalne. Zasugerował, że Radni sami powinni ocenić, czy błędna informacja, że postępowanie jeszcze się toczy, nie zaś, że jest już zakończone oraz, że została wydana decyzja o umorzeniu, miały jakikolwiek wpływ na stanowisko Wojewody w sprawie prawidłowości przekazania skargi do załatwienia Staroście. Dodał, iż jego zdaniem nie miało to żadnego wpływu.

Pan Piotr Walczak przekazał Członkom Komisji pisma, o które wnioskowali podczas wcześniejszej części spotkania.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odczytała pierwszy z otrzymanych dokumentów – pismo do Prokuratury z dnia 26.01.2015 r., w odpowiedzi na które Prokurator zwrócił wymienione dokumenty (pismo przewodnie z 2.02.2015 r. wraz ze stanowiącym załącznik postanowieniem w przedmiocie dowodów rzeczowych, oznaczone jako zał. 7 i zał. 8 do skargi) stwierdzając, iż Starosta może teraz wznowić postępowanie. Dodała, że w związku z tym Starosta dnia 11.02.2015 r. wszczął postępowanie.

Pan Piotr Walczak zwrócił uwagę, że w tym dniu Starosta nie postanowił o wznowieniu postępowania, tylko wszczął postępowanie o uchylenie decyzji własnej (na podstawie prawa budowlanego), ze względu na odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego. Na pytanie jak zmieniłaby się sytuacja, gdyby Starosta wszczął postępowanie o wznowienie postępowania przypomniał, że wznowienie postępowania prowadzi do zbadania sprawy i uchylenia decyzji własnej, odmowy uchylenia decyzji własnej lub umorzenia postępowania. Dodał, że rozważano wznowienie postępowania w wyniku stwierdzenia przez Prokuraturę podrobienia podpisów Pani Małgorzaty Kujawa i Pana Tomasza Gawrońskiego.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk wyraziła przypuszczenie, że skoro Prokuratura poinformowała, iż umorzyła postępowanie, to Starostwo stwierdziło, że nie będzie wznawiać postępowania, tylko wszcznie postępowanie o uchylenie decyzji własnej (pomiędzy tymi wydarzeniami okazała się, że budynek posiada wady).

Pan Piotr Walczak przyznał, że było to już wiadome wcześniej. Dodał, że postępowanie związane ze wznowienie byłoby prawnie trudniejsze, natomiast oczywistym było postępowanie o uchylenie decyzji własnej. I tak prowadziło ono do uchylenia przedmiotowej decyzji i umożliwiało organom nadzoru budowlanego dalsze prowadzenie postępowania związanego z legalizacją tego budynku (mogłoby prowadzić do sporządzenia projektu zamiennego, wskazania robót koniecznych do wykonania w celu doprowadzenia budynku do zgodności z prawem, a następnie jego zalegalizowania).

Pan Grzegorz Chmielewski zapytał o to, kiedy Starosta wszczął postępowanie o uchylenie decyzji własnej oraz kiedy Państwo Kujawa zawnioskowali o wstrzymanie wydania decyzji.

Pan Piotr Walczak odparł, że dnia 11.02.2015 r. Starosta wszczął postępowanie o uchylenie decyzji własnej, zaś wniosek Państwa Kujawa wpłynął do Starostwa 05.03.2015 r.

Pan Grzegorz Chmielewski skomentował, że tego pisma skarżący nie dołączyli.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk odczytała treść powyższego wniosku (dokument
w załączeniu).

Pan Piotr Walczak zasugerował, aby te 3 dokumenty, które zostały przedłożone na wniosek komisji, dołączyć do protokołu dzisiejszego posiedzenia. Pismo Starostwa Powiatowego do Prokuratury Rejonowej w Świeciu z dnia 26.01.2015 r., wniosek Państwa Elżbiety i Stanisława Kujawa z dnia 05.03.2015 r. o wstrzymanie wydania decyzji oraz Decyzja Starosty Świeckiego z 25.03.2016 r. w sprawie umorzenia postępowania stanowią załączniki do protokołu. Jednocześnie zaznaczył, że wydanie decyzji z dnia 25.03.2016 r. nastąpiło już po stwierdzeniu nieważności przez Wojewodę Kujawsko-Pomorskiego.

Pani Beata Sternal-Wolańczyk podsumowała, że należy stwierdzić czego nowego w sprawie dowiedzieli się Radni dzięki tym wszystkim przedstawionym dokumentom.

Pan Grzegorz Chmielewski potwierdził, że należy wyszczególnić to co pojawiło się nowego.

Pan Piotr Walczak wyjaśnił, że prokurator w myśl Kodeksu Postępowania Administracyjnego nie złożył skutecznego żądania wznowienia postępowania. §184 Kodeksu Postępowania Administracyjnego mówi o tym, że prokurator zgłaszał sprzeciw do decyzji, zaś otrzymana przez Panią Schmidt sugestia prokuratora w kierunku wznowienia postępowania została przedstawiona w zwykłym piśmie przewodnim. Mając na uwadze powyższe, nie można zarzucić, że postąpiono wbrew żądaniom prokuratora, co najwyżej wbrew jego sugestii. Nadmienił, że ta wskazówka została sprowokowana przez Panią Schmidt wspomnianym już pismem z prośbą o przesłanie postanowienia o umorzeniu.

Następnie ogłoszono przerwę.

Po wznowieniu obrad:

Pan Grzegorz Tomaszewski stwierdził, że sprawa jest bardzo trudna pod względem chronologicznym. Podsumował, że podczas dzisiejszego spotkania Członkowie Komisji zapoznali się z tokiem prowadzonego postępowania, zawnioskowali także o dodatkowe dokumenty, które zostały im przedłożone. Po czym dodał, że na kolejny posiedzeniu analiza skargi będzie kontynuowana. Zwrócił uwagę, że pismo Państwa Kujawa datowane jest na 23.02.2017 r. i Komisja ma określony czas na jego rozpoznanie. Wyraził przypuszczenie, że konieczne będzie przedłużenie terminu udzielenia odpowiedzi i powiadomienie o tym fakcie skarżących, a w razie potrzeby zwrócenie się o jego przedłużenie.

Na tym posiedzenie zakończono.

 

Protokołowała:
Joanna Słowińska
Biuro Rady

Przewodniczący Komisji Rewizyjnej
…………………………………
(Grzegorz Tomaszewski)

Członkowie Komisji Rewizyjnej
………………………………
(Bagniewski Wiesław)
……………………………..
(Pająkowski Jarosław)
…………………………….
(Sternal-Wolańczyk Beata)
……………………………
(Stępień Jan)

Informacje

Rejestr zmian